هم میهنان محترم، همکاران گرامی
سال تحصیلی جدید در شرایطی آغاز می شود که رژیم سفاک اسلامی، فعالیت و بودجهٔ اصلی این سرزمین را همچنان به تحکیم، توسعه و تصعیب عبور از بنای تحجر و دیوار آگاهی مصروف می دارد و در این مسیر، حذف موانع را دلیل اصلی و قاطع بقای خود دانسته و در جستجوی هر چه بیشتر انسان بغایت تسلیم گام برمی دارد و وحدت را تنها حول خواست خود متحملست و این چنین است که یکپارچه گی توده ها را به درستی دشمن اصلی خود می داند و ابزار پوسیدهٔ سانسور، به حاشیه راندن هر چه بیشتر بانوان از فعالیتهای اجتماعی، تحدید فعالیت مطبوعات، نشریات، فضای مجازی و صاحبان قلم و نیز انسداد منابع مستقل اطلاع رسانی، لغو کنسرتها و فعالیتهای مستقل فرهنگی و هنری به بهانه های واهی و ممانعت از فعالیت آوازه سرایان پیامهای مردمی را سنگ بنا و مصالح آن قرار داده است و تهدید، بازداشت، حبس، شکنجه و اعدام تسبیحی و تجمیعی فعالان آنها را، محافظ اصلی آن اختیار کرده است.
تفری از ادای پاسخ به پرسش ملی "قتل عام زندانیان سیاسی سال ۱۳۶۷، چرا!؟"؛ که از جملهٔ حقوق مسلم اؤلیای دم و عموم مردم میهنمان و جزء لاینفک دانش اجتماعی و بی شک مثبوت تاریخ سرزمین ایران بالذاته عاری از تعلقات دینیست، نمود آشکار آن بنا و مدعاست.
لذا بر همکاران گرامی و دانش آموزان عزیز و اؤلیای محترم میهن عزیزمانست که به هر یک از انحای ممکن، تقارب خود را با منابع مستقل فرهنگی و اطلاع رسانی حفظ و در راستای ایجاد تشکل و وحدت هر چه بیشتر گام برداشته و بر موانع آن غلبه نمایند.
شناخت و راهکار بهبود جامعهٔ پیرامونی را از مواد درسی همچنان به رسمیت ناشناختهٔ آموزش و پرورش میهن عزیزمان دانسته و با بهره گیری از فرصتهایی چون مباحث درسی و فعالیتهای تحقیقی و گرد همایی های شغلی و اجتماعی، بستر گشایش هر چه افزونتر گفتمان و تبادل آرا فراهم سازند. شک نیست که ارتباط عمیق و تنگاتنگ اؤلیاء، دانش آموزان و معلمان دلسوز دستمایهٔ اصلی آن قرار می گیرد.
باشد که با زدایش سنگ بنای تحجر و نقش آفرینی دین از حیات اجتماعی، طلوع کامل روشنایی را نظاره گر باشیم.
۳۱ شهریور ۱۳۹۵
احمد مظاهری - معلم ِاعتصابی، پناهجو
